Depresja nastolatka

Orkan. Depresja jest historią kilkorga przyjaciół, którzy dopiero wchodzą w dorosłe życie. Bohaterowie mają problemy w szkole, przeżywają pierwsze miłości, poznają nowych ludzi i nawiązują przyjaźnie. Chcą być lubiani i popularni. Często udają, grają jakąś rolę, żeby zyskać na atrakcyjności i kiedy dzieje się w ich domach coś złego, boją się o tym mówić. Tytułowa postać, Borys Orkan, nie umie rozmawiać o problemach. A ma ich naprawdę dużo. Rodzice się rozwiedli i nieustannie się kłócą, tata jest alkoholikiem, jego nowa partnerka nie chce, żeby chłopak spotykał się z ojcem. Borys nie dogaduje się z mamą. Ta z kolei bardzo dużo pracuje. Nie zawsze ma czas i siłę na to, by porozmawiać z synem. Do tego czuje się urażona i zawiedziona, kiedy ten wyładowuje na niej swoje frustracje. Sytuacja pogarsza się, kiedy jego przyjaciółka, Osa, zakochuje się w klasowym przystojniaku. 

Orkan nie rozumie tego, co się z nim dzieje. Może chciałby z kimś porozmawiać, opowiedzieć o swoich problemach, ale ostatecznie wszystkich od siebie odpycha i reaguje agresywnie. To nie sprzyja komunikacji. Dla niego i dla jego najbliższych niekomfortowa jest także łatka chorego na depresję. I choć pretekstów do rozmów na ten temat jest dużo, ponieważ ostatecznie nie tylko Borys boryka się z tym problemem, strach przed stygmatyzacją staje się silniejszy. Ostatecznie nikt nie usłyszy wołania o pomoc, nikt nie odważy się o pomoc poprosić. Pozostaje udawanie, że wszystko jest w porządku.

Ewa Nowak stara się wytłumaczyć młodym ludziom, że najważniejsze jest to, żeby rozmawiali o swoich problemach, nie bali się szukać fachowej pomocy, wbrew temu, co mogą o nich pomyśleć innych. Bohaterowie są tacy, jak współczesna młodzież, rozmawiają takim językiem, jaki słyszycie na co dzień. Łatwo się z którymś z nich utożsamić, bo jest ich wielu i każdy jest inny. Co istotne, analizują oni różne sytuacje życiowe, pomagają sobie, jeśli widzą, że ktoś jest w momencie kryzysowym. Kiedy czyta się tę książkę, łatwo można sobie uzmysłowić, że tak naprawdę najbardziej krytyczni i bezwzględni jesteśmy sami dla siebie. Wszystkie wojny są do wygrania. Poza jedną – jeśli to ty sam jesteś swoim własnym wrogiem. 

W wielu filmach i powieściach młodzieżowych powiela się romantyczny stereotyp śmierci samobójczej. Młodzi bohaterowie zabijają się, co powoduje cudowne przemiany ich przyjaciół, którzy dzięki temu odnajdują sens życia. O samobójcy myśli się, jako o bohaterze, który miał odwagę uwolnić się od problemów. W normalnym życiu jest inaczej. Oglądali z Miszą tyle filmów i przeczytali tyle książek o samobójstwach. Dlaczego nie było w nich prawdy?. Ewa Nowak pokazała każdy, najbardziej nawet szokujący aspekt umierania. Nie udaje też, że później wszystko jakoś się układa. Potem zawsze jest gorzej!

Orkan. Depresja nie jest powieścią tylko dla młodzieży. To jest książka dla wszystkich, którzy troszczą się o drugiego człowieka, chcą go zrozumieć, pomóc mu w radzeniu sobie z problemami. Ewa Nowak pokazuje, jak uporać się z sytuacjami kryzysowymi i co zrobić, żeby poradzić sobie z destrukcyjnym głosem wewnętrznym. Dziś depresja dotyka tak wielu ludzi, że korzystanie z fachowej pomocy nie jest stygmatyzujące. Bo bohaterstwem jest proszenie o pomoc, a nie udawanie, że wszystko jest dobrze, kiedy jest źle.