Długo zastanawiałam się, co na temat tej książki napisać. Lubię czytać debiuty literackie. Takim jest „Żywot człowieka nadzwyczaj elastycznego” Krzysztofa Bobrowskiego. Autor oddał w ręce czytelników cztery opowieści „z pogranicza fikcji literackiej, eseju i publicystyki politycznej”. Jest to książka dla wszystkich, którzy lubią czytać tak licznie dziś publikowane w Internecie krytyczne wpisy i artykuły odnoszące się do moralności polityków, teksty z zakresu „political fiction” czy „historical fiction”, opisujące światy alternatywne czy po prostu opowieści przedstawiające rzeczywistość otaczającą nas na co dzień.

Zbiór otwiera opowiadanie tytułowe, będące czymś w rodzaju spowiedzi, zwierzeń człowieka, „zwierzęcia politycznego”, który przedstawia swoje losy w okresie po zakończeniu II wojny światowej do czasów współczesnych. Narrator opowiada o swym lawirowaniu między kolejnymi partiami i sposobach utrzymywania się u władzy. Można zatem powiedzieć, iż przedstawiono tu biografię wielu znanych nam i nadal działających polityków. „Miasto szpiegowskie” jest opowieścią o mieście, w którym mieszkają tylko szpiedzy. Jest to zatem fikcyjna wizja tego, co by się mogło stać, gdyby wszyscy postanowili zająć się szpiegostwem. „Opowieść wietnamska” jest próbą przedstawienia fikcyjnej historii Wietnamu Północnego z uwzględnieniem mechanizmów władzy, które obserwować można we współczesnym świecie. Ostatni tekst to monolog „Zwą mnie Żul”, będący wyznaniem bohatera, który stał się tytułowym żulem. Jego świat został zderzony ze światem bogaczy, którzy gardzą takimi ludźmi jakim jest narrator opowieści.

Czytając teksty K. Bobrowskiego, można zauważyć, że autor interesuje się historią i polityką, ponieważ doskonale umie bawić się faktami historycznymi, zna prawa, którymi rządzi się polityka. Alternatywne światy, które tworzy, nie są wymyślone pochopnie, tutaj wszystko dzieje się tak, jak dziać się powinno, jeśli zadziałałyby pewne prawa, jakimi rządzą się konkretne przestrzenie świata rzeczywistego. Jeśli natomiast opowiada on o zjawiskach prawdziwych, otaczających nas na co dzień, czyni to ze znawstwem jakim poszczycić może się baczny i wrażliwy obserwator świata.

Opowiadania te choć nierówne, potrafią zainteresować. Co prawda można było zrezygnować ze wstępów, które pojawiają się przed każdym z nich i być może także z opowieści „Zwą mnie Żul”, która według mnie jest najgorsza, jednak książka wydaje się być interesującym komentarzem do otaczającej nas rzeczywistości. Doskonale wpisuje się w tak żywo dziś toczone w mediach dyskusje dotyczące problemów społeczno-politycznych. Z pewnością także przeczytam kolejne teksty tego autora, które mam nadzieję ukażą się wkrótce.

Krzysztof Bobrowski, Żywot człowieka nadzwyczaj elastycznego, Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2011. ISBN 987-83-7805-196-1. 110 stron.

Zainteresowanych twórczością Krzysztofa Bobrowskiego zapraszam na fanpage książki!