Trzeba krzyczeć z bezradności

Kto ukradł jutro? Olgi Ptak to właściwie dwie książki. Pierwsza jest historią matki niepełnosprawnego chłopca, będącej symbolem wszystkich matek chorych dzieci, próbujących poradzić sobie z trudną codziennością, absurdalnymi przepisami i głupotą innych ludzi. Czasem przeciwności jest tak dużo, że nie można zrobić nic innego, jak tylko krzyczeć z bezsilności. Albo napisać książkę.

Część druga to poruszająca opowieść chorego chłopca, w którego mózgu nie wszystko poukładane jest tak, jak powinno. Dzięki tej historii można zrozumieć, jak trudne jest życie dziecka z nadwrażliwością sensoryczną. Codzienność, najprostsze czynności stają się niekiedy przeszkodami nie do pokonania. Musimy poznać te trudności, wykazać się dużą dozą empatii, żeby zapobiegać konfliktom i sprawić, aby chorym dzieciom i ich rodzinom żyło się jak najlepiej.

Olga Ptak niczego nie przemilcza. Otwarcie pisze o trudnościach, szczerze opowiada o tym, co ją i rodziców innych niepełnosprawnych dzieci spotyka codziennie. A jej historia jest jeszcze bardziej poruszająca dzięki pięknym ilustracjom utalentowanej artystki – Dominiki Czerniak-Chojnackiej. Pierwsza część opowieści ma na okładce wielką literę O, jak Olga. Druga L, jak Leon. Te dwie historie, matki i syna, połączone zostały obwolutą i ciekawymi rozwiązaniami graficznymi. Razem tworzą nierozerwalną, zachwycającą całość, tworzącą jedność, bo świadectwo matki nigdy nie byłoby w pełni zrozumiałe bez świadectwa syna i na odwrót. 

Kto ukradł jutro? to krzyk bezradności, historia, która powtarza się w tysiącach polskich domów, ale jej nie dostrzegamy lub nie chcemy dostrzec, bo tak jest najwygodniej. Ta książka jest dla wszystkich, którzy borykają się z tą codzienną bezsilnością. Oraz dla nas, abyśmy zrozumieli i aby Leon mógł w końcu znaleźć przyjaciela, który jest w stanie zaakceptować jego niepełnosprawność.