Tom pierwszy ukazuje początki związku Nicka i Charliego. Kiedy bohaterowie trafiają na wspólne zajęcia, połączy ich więź, której nie będą potrafili nazwać. Pojawią się wątpliwości, pytania o własną tożsamość seksualną i strach przed hejtem. Ale ostatecznie Alice Oseman przynosi pocieszenie. Pokazuje, że zawsze można znaleźć takich ludzi, którzy pomogą w rozwiązaniu pojawiających się problemów. 

Heartstopper można czytać w sieci. A główni bohaterowie nie są zupełnie obcy czytelnikom. Alice Oseman zdradza, że pojawili się oni w jej debiutanckiej powieści YA Solitaire. I cóż. Chyba mogę napisać, że w książce tej tworzą udany, opiekuńczy związek. Liczymy na to także i my, czytelnicy Heartstopper. Dlatego z niecierpliwością czekam na kolejne tomy tej powieści graficznej po polsku.

Doceniam w tym komiksie mądre, wspierające nastolatków, głosy dorosłych bohaterów, które nie pojawiają się często w powieściach młodzieżowych. Mamy więc głos akceptującej matki Nicholasa oraz pani Singh, wuefistki i trenerki, która walczy z dyskryminacją w drużynie rugby. Homofobiczne komentarze młodych bohaterów, znajomych Nicka i  Charliego nie są częste. Heartstopper nie jest opowieścią o traumie związanej z wyoutowaniem. Jest jak w życiu. Różnie, ale znajdziecie w tej opowieści też wiele wspierających i akceptujących postaci. 

Alice Oseman w swojej miękkiej kresce doskonale potrafi oddać uczucia bohaterów, ich wątpliwości, rozterki. Dzięki temu przeżywa się ten komiks wszystkimi zmysłami i kiedy trzeba, czuje się dreszcz na skórze, a serce zatrzymuje się, by zabić później dwukrotnie szybciej. Heartstopper jest o nas. Niezależnie, od tego ile mamy lat. Przeżywaliśmy lub przeżywamy w tej sekundzie to, co przeżywają Nick i Charlie. Dlatego kibicujemy chłopakom na początku ich związku i czekamy na ciąg dalszy historii.