Opowiada o akceptacji własnego ciała, w zderzeniu z przemocą rówieśniczą i najbliższych. O fizycznej zmianie, która przy braku poprawnej komunikacji, niewiele zmienia w psychice postaci. O złych decyzjach, które zamiast przynieść szczęście, jeszcze bardziej unieszczęśliwiają. I o związkach, które muszą się rozpaść, jeśli zabraknie w nich szczerości.

Główną postacią, której rola została też zaakcentowana na okładce książki, jest Hanne. Kobieta wraca do rodzinnej miejscowości ze swoją partnerką, Julią. Ten powrót jest spektakularny, bo kiedyś bohaterka była dziewczyną borykającą się z nadwagą, a teraz przyjeżdża, jako piękna, szczupła kobieta. Chociaż udaje jej się zmienić to, co najbardziej jej doskwierało, nie może poradzić sobie z tą przemianą psychicznie. Nie może uwierzyć, że nagle wszyscy zapomnieli o tym, jak ją kiedyś traktowali. Do ataku paniki doprowadza ją fakt, że teraz wszyscy są dla niej mili i ją podziwiają. Hanne wciąż czuje się zraniona, wymarzona przemiana nie uszczęśliwia jej. Wręcz przeciwnie, wnosi w jej życie jeszcze większą niepewność.

Przy okazji poznawania historii Hanne, głos zostanie też oddany jej ojcu, Nilsowi, który chciałby, aby wszystkim żyło się dobrze, choć po śmierci żony czuje pustkę i osamotnienie. Znajdziecie tu też opowieść brata Hanne, Bårda, który pod wpływem niespodziewanej namiętności, zdradza żonę, choć sam wcześniej potępiał takie zachowania. Ciekawy jest w powieści również głos borykającej się z nadwagą nastolatki, Linnei. Jej doświadczenia są podobne do doświadczeń Hanne, co z pewnością także przyczynia się do kryzysu psychicznego kobiety.

Po raz kolejny więc Marie Aubert tworzy niezwykle wnikliwy portret psychologiczny postaci, które są ze sobą związane i na siebie wpływają nie zawsze w taki sposób, jakby chciały. Wcale nie jestem taka jest próbą pokazania przez bohaterów i bohaterki, jacy są naprawdę. Ale ta próba jest skazana na porażkę, bo żaden_a z nich, nie umieją szczerze porozmawiać o swoich potrzebach i przeżyciach. Podobnie jak Dorosłych i Zabierz mnie do domu, dobrze się tę książkę czyta i historia ta motywuje do przemyślenia wielu ważnych na czytelników oraz czytelniczek problemów.