KONKURS ZAKOŃCZONY!

Nagrody otrzymują:

“Na straconych posterunkach” – Anita Haraf;

“Anatomię chwili” – monikam;

“Dziennika ciąg dalszy” – Małgorzata Knapik-Klata.

Wszystkim gratuluję! Dziękuję za wzięcie udziału w konkursie. Zwycięzców proszę o przesłanie adresów do wysyłki. Chciałam podziękować zwłaszcza osobom, które biorą udział we wszystkich konkursach. Miło jest widzieć Wasze zgłoszenia. Zaś tych, którzy od niedawna czytają mojego bloga, zachęcam do udzielania się w kolejnych konkursach. Książki są naprawdę piękne.

***

Obejrzyjcie uważnie ten odcinek Czytam to! i odpowiedzcie na pytanie: O której z książek Robert Kasprzycki powiedział: “To jest rzecz niezbędna dla ludzi, którzy interesują się polityką”? Proszę o podanie tytułu oraz imienia i nazwiska autora książki.

Odpowiedzi wysyłajcie na adres: magda@czytamto.pl

Wygrywają pierwsze trzy poprawne odpowiedzi, otrzymujące kolejno „Na straconych posterunkach”, „Anatomię chwili” i „Dziennika ciąg dalszy”. Jeśli macie jakieś wątpliwości, piszcie!

***

Robert Kasprzycki opowie tym razem o polityce, historii i świecie literackim. W wydaniu 10 Czytam to! prowadzący opowie jak zwykle o trzech nowościach. Znajdzie się wśród nich jednak wyjątkowo niezwykła książka oficyny Noir Sur Blanc “Anatomia chwili”. Zapraszamy na słowa krytyki, zachwytu i czytelniczego zadziwienia w wykonaniu Roberta Kasprzyckiego. W Czytam to! tym razem o:

– książce z refrenem rodem z piosenki Jacka Kaczmarskiego – “Tylko ofiary się nie mylą! I tak rozumieć trzeba Jałtę!” – czyli “Na straconych posterunkach”;
– doskonałej próbie Javiera Cercasa „ogarnięcia zamachu stanu, który zdarzył się w Hiszpanii w roku 1981” (“Anatomia chwili”);
– “Dziennika ciągu dalszym” Józefa Hena, czyli pisaniu, które jest jak z wiersza Staffa „małomówną cichą sławą, która pozwala być w świadomości czytelników bardzo długo”.

Na kolejną odsłonę CZYTAM TO! zapraszamy 19 lutego o godz. 14.00 „Do zobaczenia” na kanale Wydawnictwa Literackiego.

Obejrzyjcie, udostępnijcie, polubcie!

***

Javier Cercas, Anatomia chwili, Noir sur Blanc, Kraków 2015.

„Anatomia chwili” łączy w sobie dokument, esej i powieść. Autor szczegółowo analizuje mechanizmy i przebieg nieudanego zamachu stanu w Hiszpanii 23 lutego 1981 r. Przy tej okazji przedstawia spory fragment najnowszej historii Hiszpanii, starając się oczyścić ją z pokrzepiających mitów i zaciemniających obraz fałszerstw, tak chętnie kultywowanych przez minione dziesięciolecia. Książka, wyróżniona nagrodą dla najlepszej powieści, wygrała też w rankingu dziennika „El País” na najlepszą książkę roku 2010.

Kazimierz Krajewski, Na straconych posterunkach. Armia Krajowa na kresach wschodnich II Rzeczypospolitej 1939-1945, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2015.

Dramatyczna i wciąż bardzo mało znana historia polskiej armii i partyzantki na Kresach Wschodnich w czasach drugiej wojny światowej i początków komunistycznej Polski.

Kresy Wschodnie — sam termin może narzucać skojarzenie z niewielkim pasem ziemi na wschodzie II Rzeczypospolitej, a były to przecież obszary stanowiące ponad połowę terytorium ówczesnej Polski.
To tam niemieccy i sowieccy najeźdźcy uścisnęli sobie dłonie we wrześniu 1939 roku, a po hitlerowskiej inwazji na Związek Radziecki właśnie na Kresach rozpętała się wojenna zawierucha, w której walkę toczyły dwa totalitarne reżimy i partyzantki kilku narodów na czele z Polakami.
Wojna na Kresach nie skończyła się po kapitulacji Niemiec, trwała jeszcze przez kilka lat, a układy sił i sojuszy kilkukrotnie uległy zmianom. Książka Kazimierza Krajewskiego, historyka warszawskiego IPN-u, jest opowieścią o walce, którą na Kresach stoczyła Armia Krajowa.
Od pierwszych polskich oddziałów, przez działalność w ramach AK, a następnie, już po jej rozwiązaniu, konflikt z nowym, „czerwonym” okupantem pod szyldami różnych podziemnych organizacji poakowskich. Historia, o której jeszcze niewiele uczą w szkołach: walka każdego z każdym – Wehrmacht, Polacy, Ukraińcy, Litwini, Żydzi, Armia Czerwona i komunistyczna partyzantka. Najpierw wojenny cyklon, który wymagał czasem nieoczekiwanych taktycznych sojuszy AK z Niemcami czy Sowietami. Potem dalsza walka „leśnych żołnierzy” z komunistycznym reżimem – bezpieką i wojskiem Polski Ludowej i ZSRR.

Józef Hen, Dziennika ciąg dalszy, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014.

“Dziennika ciąg dalszy” to kontynuacja autobiograficznych zapisków Józefa Hena. Wszyscy, którzy mieli okazję czytać jego książki, rozpoznają w nich mądre, serdeczne, ale i ironiczne spojrzenie pisarza na współczesność. Hen dzieli się z czytelnikami swoją codziennością, rozmowami, spotkaniami, troską o najbliższych. Spisuje wrażenia z lektur i podróży. W dzienniku nie tyle rejestruje bieżące wydarzenia – polityczne, kulturalne, towarzyskie – co raczej przygląda się im z humorem, z perspektywy własnego doświadczenia. Niezwykłe oczytanie autora i plastyczny styl sprawiają, że przed nami wyjątkowa książka o współczesności, zderzającej się od czasu do czasu, boleśnie, z historią.

“Dziennika ciąg dalszy” powstawał na przestrzeni lat 2008–2013.

Źródło: Wydawnictwo Literackie