Jak powinno się opowiadać o miłości? Najprościej. Tak pisze o niej i ją ilustruje Weronika Przybylska. Kawalerka jest pocieszającą miniopowieścią o miłości na miarę naszych czasów. Wielu z nas myśli sobie, że przytrafia się ona najbogatszym i najpiękniejszym. A to nie jest prawda. Ona nie potrzebuje ogromnego mieszkania w apartamentowcu, pojawia się również w ciasnych pokoikach, gdzie mieszkają osamotnieni ludzie.

Kawalerka otrzymała główną nagrodę jury w I edycji międzynarodowego konkursu na projekt ilustrowanej książki dla dzieci – Jasnowidze. Piszę, że jest ona przeznaczona dla młodszych odbiorców, ale jestem przekonana, że pokrzepi i pocieszy przede wszystkim dorosłych czytelników.

Weronika Przybylska napisała o potrzebie miłości. Mieszkający w ciasnej kawalerce dorosły już Józek z wąsikiem, poczuł przecież nagle, że potrzebuje bliskości drugiej osoby. Początkowo sądził, że to poczucie osamotnienia uda się zlikwidować dzięki rzeczom, później pomyślał o przyjacielu Łukaszu i zwierzęciu. Wszystko to jednak zabierało mu tylko i tak małą przestrzeń życia. Dopiero miłość pozwoliła odkryć nową jakość istnienia i dostrzec nowe możliwości, które znajdowały się w zasięgu ręki bohatera.

Kawalerka jest więc opowieścią o miłości nieoczekiwanej, która przytrafić może się każdemu z nas. Nie potrzeba do tego wielkiej przestrzeni i bogactw. Kiedy nadejdzie, zmieni perspektywę spojrzenia na życie i własne możliwości. Czasem wystarczy tylko zapukać w ścianę.

Kawalerka, tekst i ilustracje: Weronika Przybylska, Dwie Siostry, Warszawa 2016. ISBN 978-83-65341-01-3. 32 strony.