GÓRA

Małgorzata Szejnert w Teatrze Powszechnym

Małgorzata Szejnert, świetna pisarka i dziennikarka, wczoraj w Teatrze Powszechnym w Warszawie promowała swoją najnowszą książkę – Wyspa Węży. Na spotkanie zaprosili nas Empik i Wydawnictwo Znak.

Udział w dyskusji wzięli – Małgorzata Szejnert, Magdalena Grzebałkowska i prof. Tomasz Nałęcz. Spotkanie poprowadził Michał Nogaś. Wyspa Węży jest piękną i ważną opowieścią o mało znanym, a mnie nieznanym dotąd, wydarzeniu z II wojny światowej – o obozie odosobnienia na szkockiej wyspie Bute. Byli tam kierowani polscy oficerowie, kontrolowani przez polskie władze państwowe. Zsyłka na wyspę budzi wiele pytań i wątpliwości. Motywuje też do gorącej dyskusji, z jaką mieliśmy do czynienia na spotkaniu.

Zachęcam więc do czytania Wyspy Węży.

To książka o nas

Porządkując stare listy, Małgorzata Szejnert trafia na rodzinną zagadkę. W maju 1943 roku wuj Ignacy Raczkowski został pochowany na cmentarzu w Rothesay na wyspie Bute. Dlaczego w domu o tym nie mówiono? Czy jego obecność na wyspie mogła być czymś wstydliwym?

Szukając odpowiedzi, reporterka rusza w podróż śladami wuja – do londyńskich archiwów i do Szkocji. Stopniowo odkrywa kłopotliwy epizod II wojny światowej: obóz odosobnienia dla polskich oficerów prowadzony przez polskie władze wojskowe.

Oficerowie mogli grać w brydża, chodzić na potańcówki i uczyć się angielskiego. Bomby nie spadały na Bute. Czasami widmowe wraki storpedowanych okrętów wpływające do zatoki przypominały, że nie tak daleko świat płonie. Ale przymusowy pobyt na wyspie Polacy przeżywali jako okrutną karę.

Wyspa Węży to przełamująca schematy opowieść o wojnie, która częściej niż walką bywa wyczekiwaniem. Skrupulatnie odtwarzając wydarzenia sprzed ponad siedemdziesięciu lat, Małgorzata Szejnert opowiada o naszej sile i bezsilności, o honorze i skazach na nim. A także o pamięci i niepamięci: osobistej, rodzinnej, zbiorowej. Przede wszystkim jednak kreśli nasz poruszająco aktualny, niepokojący portret własny.

Małgorzata Szejnert, Wyspa Węży, Znak, Kraków 2018. ISBN: 978-83-240-5358-2. 384 strony.

Czytam To!:

0

dziennikarka, promotorka literatury, specjalistka ds. promocji i informacji w Bibliotece Publicznej Gminy Grodzisk Mazowiecki. Absolwentka filologii polskiej o specjalizacji edukacja medialna. Członkini zarządu Polskiej Sekcji IBBY. Pracuje z młodzieżą, pisze i realizuje projekty na potrzeby instytucji kultury. Organizuje spotkania czytelnicze dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Prowadzi spotkania autorskie i audycję o książkach w grodziskim radiu Bogoria. Jest twórczynią serwisu o literaturze Czytam to!

Napisz komentarz