GÓRA

Książka zamiast psychoterapii

Uciec jak najbliżej

Barbara Ciwoniuk jest pisarką, która doskonale rozumie młodych ludzi. Gdyby tak nie było, nie pisałaby tak dobrych powieści młodzieżowych. Po przeczytaniu kolejnej już książki tej autorki, stwierdzam, że wszystkie powinny znaleźć się w ręku każdego nastolatka. Także w „Uciec jak najbliżej” czytelnik znajdzie odpowiedzi na wiele z zadawanych sobie pytań i rozwiązania wielu dotykających go problemów.

Nie chciałabym znów być nastolatką. Po trzydziestce też można chodzić w trampkach i legginsach, a nie trzeba bać się klasówek szkolnych oraz nie trzeba stawiać czoła niedojrzałym i często naprawdę irytującym kolegom i koleżankom z klasy. Dojrzewanie to bardzo trudny okres, zwłaszcza w czasach współczesnych. Żaden błąd nie zostaje zapomniany, ponieważ bardzo szybko dokumentowany jest na Facebooku. Każdy dziś może zrobić zdjęcie komórką i posłać je w świat, opowiadając w ten sposób o potknięciach znajomych. Do tego trzeba dodać problemy w domu. Niewielu jest takich rodziców, którzy poważnie traktują nastolatków, potrafią z nimi szczerze porozmawiać i im zaufać. Brak porozumienia między dorosłymi i dziećmi doprowadza do konfliktów międzypokoleniowych, które czasem kończą się tragedią. O tych problemach opowiada Barbara Ciwoniuk w „Uciec jak najbliżej”, opowieści, w której poznajemy świat, w jakim żyją współcześni, młodzi ludzie. Niewielu z nas potrafi dostrzec, jak trudno młodzieży jest przetrwać w szkole czy pośród najbliższych.

uciec_jak_najblizej

Główną bohaterką i narratorką powieści jest Justyna, Tyśka. Dziewczyna ma dwóch braci. W jej domu panuje napięta atmosfera. Ojciec uważa, że jego zdanie jest najważniejsze. Nie umie okazywać uczuć, nie rozmawia szczerze z dziećmi, nie może porozumieć się z żoną. Wszystko to wkrótce doprowadza do tragedii. Jeden z braci Tyśki ucieka z domu. Nastolatka musi ponadto borykać się z problemami szkolnymi i miłością do Zacha, który przeprowadził się do innego miasta. Nie można tu nie wspomnieć i o problemach koleżanek, którym także spróbuje sprostać.

Jeśli „Uciec jak najbliżej” jest waszą pierwszą powieścią Barbary Ciwoniuk, zaraz po jej zakończeniu sięgnijcie po „Własny pokój” i „Ten gruby”. Spotkacie w nich kilka tych samych postaci. Uzupełnią one pewne luki w historii opowiadanej w „Uciec jak najbliżej”. Jestem przekonana, że po przeczytaniu tych powieści, sięgnięcie jeszcze po inne książki autorki.

Kiedy zastanawiam się nad wartością powieści Barbary Ciwoniuk, dochodzę do wniosku, że są jak dobra psychoterapia. Każdy młody człowiek może po nie sięgnąć, by znaleźć wiele propozycji rozwiązań dotykających go problemów. W „Uciec jak najbliżej” nastolatkowie będą mogli przyjrzeć się swojemu życiu z nowej perspektywy. Wiele o sobie dowiedzą się z tej książki także dorośli.

Barbara Ciwoniuk, Uciec jak najbliżej, Literatura, Łódź 2012. ISBN: 978-83-7672-175-0. 208 stron.

Czytam To!:

0

dziennikarka, promotorka literatury, specjalistka ds. promocji i informacji w Bibliotece Publicznej Gminy Grodzisk Mazowiecki. Absolwentka filologii polskiej o specjalizacji edukacja medialna. Członkini zarządu Polskiej Sekcji IBBY. Pracuje z młodzieżą, pisze i realizuje projekty na potrzeby instytucji kultury. Organizuje spotkania czytelnicze dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Prowadzi spotkania autorskie i audycję o książkach w grodziskim radiu Bogoria. Jest twórczynią serwisu o literaturze Czytam to!

Komentarze (3)

  • Zaciekawiła mnie już sama okładka. Mimo że nastolatką nie jestem chciałam bym przeczytać tę książkę. dlatego się zgłaszam. Mam nadzieję że się uda. Ostatnio kończą mi się książki do czytania

    Odpowiedz
  • dziękuję 🙂

    Odpowiedz

Napisz komentarz