Rita ma pięć lat i czerwoną sukienkę w kwiatki. Zawsze chce mieć rację i nie może usiedzieć na miejscu. Cosiek to jej niesforny pies, który uwielbia spać i oszukuje w szachach. A na dodatek gada.
Bardzo się różnią, więc ciągle się kłócą, ale na koniec zawsze okazuje się, że gdyby wszyscy byli tacy sami, posnęlibyśmy z nudów.

Jean-Philippe Arrou-Vignod, Rita i Cosiek, Znak emotikon, Kraków 2016. Ilustracje: Olivier Tallec. Tytuł oryginalny: Rita et Machin, Le dimanche de Rita et Machin, Le pique-nique de Rita et Machin, Rita et Machin. La niche. Tłumaczenie: Magdalena Talar. ISBN: 978-83-240-3937-1. 128 stron.

Dlaczego kot nie mruczy…?

Bycie praktycznym panem nie jest łatwe. Nie wolno tarzać się w trawie, przytulać do drzewa, śmiać na cały głos ani robić min przed lustrem. Ale wiecie, co jest najgorsze? To, że praktyczny pan wcale nie chce tarzać się w trawie. Dlaczego? Bo praktyczny pan robi tylko te rzeczy, które są ważne i pożyteczne. Innych nigdy nawet nie spróbował. Dlaczego? Bo uważa je za stratę czasu, podobnie jak marzenia. Dlatego zamiast marzeń praktyczny pan ma plany. No i dobrze, powie ktoś, plany są fajne, a nam nic do tego. I to by była racja, gdyby praktyczny pan był szczęśliwy. Ale czy jest?

Ta opowieść to pochwała spontaniczności i radości życia. Pochwała drobnych, pozornie błahych spraw, dzięki którym możemy usłyszeć, jak mruczy szczęśliwy kot. Ten, którego każdy z nas ma w sobie, chociaż nie zawsze o tym pamięta.