Drogocenny kamyczek jest krótką opowieścią o dziewczynce, Basi, która nie lubi kąpać się w morzu, nie przepada też, jak większość dzieci, za opalaniem się i budowaniem zamków z piasku. Podczas wakacyjnych wyjazdów cieszy ją jedynie stąpanie po linii brzegowej. Ta granica ją fascynuje, bo wyznacza, w którym miejscu kończy się morze, a zaczyna plaża, lub kończy się plaża, a zaczyna morze. Spróbujcie czasem przespacerować się wzdłuż tej linii. To przyniesie wam wiele pozytywnych emocji i fizycznych doznań. O nich też pisze Jarosław Mikołajewski. Dziewczynka postanawia wybrać się na taki spacer, podczas którego nie tylko znajdzie wiele drogocennych przedmiotów, bo także odkryje coś więcej. Przyjemność z obcowania z drugim człowiekiem i przeżycia, jakie daje udzielenie im bezinteresownej pomocy.

Najcenniejsze w tej historii jest to, w jak umiejętny i empatyczny sposób Jarosław Mikołajewski umie odczytywać przeżycia dzieci i pisać o nich. Dzięki temu mali odbiorcy szybko utożsamiają się z bohaterką, która jest inna lub bardzo podobna do nich. Natychmiast też, podczas czytania Drogocennego kamyczka, uaktywniają się wszystkie zmysły. Krótki tekst sprawia, że czujemy ciepło słońca na policzkach, zapach i wilgoć morza, jego szum, połączony z szumem wiatru. Do tego przypominamy sobie, jak czujemy się, kiedy nasze stopy stąpają po piasku morskiej plaży. 

Nie bez znaczenia są tutaj także ilustracje Anny Mrowiec. Artystka pomyślała je tak, by i one złożyły się z drogocennych znalezisk Basi. Każda niemal ilustracja zbudowana jest z wycinków, kawałeczków folii, guzików i innych elementów, z jakich dzieci nieustająco tworzą swoje światy czy to podczas zabaw na plaży czy we własnych rysunkach. Do tego trzeba zauważyć, że każda strona książki jest wypełniona emocjami. Najczęściej pozytywnymi, jakie pojawiają się w kontaktach dziewczynki z ludźmi i zwierzętami. Ale nie brakuje tu też negatywnych przeżyć, które występują w tej części opowieści, kiedy poznajemy Basię i dowiadujemy się, czego nie lubi robić podczas wakacyjnych wyjazdów. Ilustracje Anny Mrowiec są więc pretekstem do rozmowy o tych przeżyciach i do poznawania małych odbiorców książki.

Drogocenny kamyczek jest więc niezwykle cenną książką, która motywuje do odbierania literatury wszystkimi zmysłami, ale też do rozmów z dziećmi, poznawania ich emocji i upodobań. Historia ta, spełnia założenia serii, do której została przypisana. Wycisza, jak szum morza, ale też rozwija, pomaga w zrozumieniu świata i emocji, rozbudza empatię i twórcze myślenie. Jestem przekonana, że po przeczytaniu i obejrzeniu tej książki, każde dziecko będzie chciało zrobić kolaż obrazujący jego wspomnienie z wakacji.