Twórca zapraszał do niej ludzi, by nagrywać bicia ich serc. Mieści się ona na wyspie Teshima na Morzu Japońskim. Żeby się tam dostać i odsłuchać nagrania bicia serca zmarłej osoby, trzeba dolecieć do Tokio, a stamtąd do Osaki. Dalej na wyspę płynie się promem, a później łodzią. Nie jest to łatwe zadanie, ale taki był cel artysty. Chodzi o odbycie pielgrzymki, której finałem jest odsłuchanie tego najważniejszego dźwięku, bicia serca bliskiej osoby.

Amerykańscy naukowcy Uniwersytetu Kalifornijskiego odkryli, że serca zakochanych biją jednakowo, gdy ci siedzą naprzeciwko siebie i patrzą sobie w oczy. (…) Niedawne badanie przeprowadzone przez zespół badaczy z Uniwersytetu w Illinois (…) i opublikowane w czasopiśmie “Journal of Social and Personal Relationships” potwierdziły, że bicie serca dostosowuje się do rytmu serca ukochanej osoby, zwłaszcza w przypadku par będących w długoletnich związkach. (…) Harmonizują się ze sobą niczym partnerzy w tańcu (s. 183).

Bicie serca to najważniejszy temat książki, Wyspa bijących serc, Laury Imai Messiny. Wskazuje na to tytuł, ale też punkt wyjścia pisarki, również w tytule zaakcentowany. Jest nim Archiwum Bijących Serc czy Biblioteka Bijących Serc, galeria stworzona przez francuskiego artystę, Christiana Boltanskiego. Twórca zapraszał do niej ludzi, by nagrywać bicia ich serc. Mieści się ona na wyspie Teshima na Morzu Japońskim. Żeby się tam dostać i odsłuchać nagrania bicia serca zmarłej osoby, trzeba dolecieć do Tokio, a stamtąd do Osaki. Dalej na wyspę płynie się promem, a później łodzią. Nie jest to łatwe zadanie, ale taki był cel artysty. Chodzi o odbycie pielgrzymki, której finałem jest odsłuchanie tego najważniejszego dźwięku, bicia serca bliskiej osoby.