Książeczek z serii „Poczytaj mi, mamo” nie trzeba chyba nikomu przypominać. Znają je rodzice, gdyż były to teksty ich dzieciństwa. Teraz poznać mogą je także dzieci, ponieważ Nasza Księgarnia wydała kolejny zbiór tych utworów. „Poczytaj mi, mamo. Księga druga” pachnie nowością i zachwyca szatą graficzną, ale też przypomina o przeszłości. O tej najważniejszej, bo o przygodzie z pierwszymi tekstami literackimi.

Książeczki z serii „Poczytaj mi, mamo” dla wielu z nas były tekstami pierwszymi. To one nas kształtowały, pozwalały zrozumieć ważne problemy dnia codziennego. Historia o zarozumiałej łyżeczce nauczyła nas, że nie warto być egoistą. „Kiedy byłam mała” przypominała o tym, że i nasi rodzice kiedyś byli dziećmi, mieli podobne do naszych zainteresowania, bawili się w podobne zabawy. „Mój piękny, złoty koń” pokazywał wartość dziecięcych marzeń i przeżycia dziecka czekającego na coś dla niego bardzo ważnego. To napięcie towarzyszyło mi i podczas czytania tekstu Wandy Chotomskiej dzisiaj. Historia zwierząt z „Kto kiedy zasypia” przypominała, jak bardzo każdy z nas jest różny i jak mało ważne są te różnice, kiedy posiada się prawdziwych przyjaciół. „Kącik ze smokiem” uczył współżycia z bratem lub siostrą, zaś rymowanka „W areoplanie” Juliana Tuwima rozśmieszała pokolenia senną przygodą rezolutnej babci. „Co mam” uczyło dzieci, kim jest prawdziwy przyjaciel. „Ptasie ulice” uświadamiały jak wiele ciekawych miejsc znaleźć można, w wydawałoby się być może, nudnym mieście. Po przeczytaniu „Trzymaj się, Kamil” żadne dziecko nie bało się już iść do przedszkola. A „Co w rurach piszczy”, opowieść psa, uświadamiała małym czytelnikom, że zwierzęta codziennie w czterech ścianach domu mogą przeżyć wielką przygodę, bo wokoło jest tyle dziwów i cudów, że nigdy nie można się nudzić. Przed kilkudziesięciu laty trafiała w dziecięce rączki każda z tych historii zamknięta w jednej małej książeczce z charakterystycznymi obrazkami na ostatniej okładce. Dzisiaj wiele z tych książeczek złożono w drugi już zbiór „Poczytaj mi, mamo”. Aby oddać czar tamtych czasów i aby wspomnienia mogły z łatwością powrócić, w tomie „połączono” oryginalne wersje książeczek z charakterystycznymi okładkami i ilustracjami znanych rysowników polskich.

Czytając „Poczytaj mi, mamo. Księgę drugą” odbiorca może się przekonać, że teksty te nadal są aktualne. Porusza się w nich bowiem problemy, które nurtują bądź nurtowały każdego człowieka, niezależnie od tego, kim jest i w jakich czasach żyje. Kiedy usiądziecie ze swoim dzieckiem z tą książką w ręku, kiedy znów przeczytacie zebrane w niej utwory, z łatwością spostrzeżecie jak wiele macie wspólnego z małymi ludźmi, którymi byliście przed laty i jak wiele łączy was z własnymi dziećmi.

„Poczytaj mi, mamo. Księga druga”, podobnie zresztą jak „Poczytaj mi, mamo. Księga pierwsza”, to pozycje, których nie może zabraknąć w domowych biblioteczkach. Są to zbiory tekstów, które łączyły pokolenia Polaków i dzięki ich wznowieniu, będą łączyć kolejne. Czytając „Poczytaj mi, mamo” rodzice odbywają sentymentalną podróż do swojego dzieciństwa i dziś w tej podróży towarzyszyć mogą im i ich dzieci. Z lekturą tą zawsze wiązać będą się silne emocje.

Helena Bechlerowa, Wanda Chotomska, Sławomir Grabowski, Tadeusz Kubiak, Maria Łastowiecka, Małgorzata Musierowicz, Marek Nejman, Elżbieta Szeptyńska, Julian Tuwim, Danuta Wawiłow, Poczytaj mi, mamo. Księga druga. Wydawnictwo Nasza Księgarnia. Warszawa 2011. Redaktor prowadzący i wstęp Joanna Wajs. ISBN 978-83-10-12107-3. 280 stron.

W tomie znajdują się teksty: Elżbiety Szeptyńskiej Zarozumiała łyżeczka; Danuty Wawiłow Kiedy byłam mała; Wandy Chotomskiej Mój piękny, złoty koń; Marii Łastowieckiej Kto kiedy zasypia; Heleny Bechlerowej Kącik ze smokiem; Juliana Tuwima W aeroplanie; Małgorzaty Musierowicz Co mam; Tadeusza Kubiaka Ptasie ulice; Wandy Chotomskiej Trzymaj się, Kamil; Sławomira Grabowskiego i Marka Nejmana Co w rurach piszczy.