Dzieci chętnie sięgają po książeczki, w których przełamuje się stereotypy, w których znani z tradycyjnych baśni i bajek bohaterowie, występują we współczesności. Wspaniale jest odkryć, że księżniczka może być taka jak one same. A król i królowa są podobni do mamusi i tatusia. Czytelników, którzy lubią takie niekonwencjonalne rozwiązania, zachęcam do przeczytania książeczki Janusza Wilczyńskiego „O królewnie, która chciała jeździć koparką” z ilustracjami Moniki Pollak, które doskonale oddają charakter opowiadanej historii.

Królewnie nie wypada marzyć o koparce? Czy w ogóle można powiedzieć, że jakieś dziecięce marzenie jest niestosowne? Wszyscy mieszkańcy królestwa byli zdziwieni, kiedy królewna Monika zapragnęła pojeździć koparką. Starano się wyperswadować jej tę zachciankę. Oburzano się i gniewano. Nic to jednak nie pomogło. Dziecięce marzenia tak silnie zakorzeniają się w główkach małych ludzi, że nie sposób ich przekonać, by zamarzyły o czymś innym. Dobrze, że Monika była tak uparta. Spełnienie jej marzenia, uratowało bowiem całe królestwo. Czy trzeba jeszcze innego argumentu, by przekonać się, że żadne z dziecięcych marzeń nie jest niestosowne?

„O królewnie, która chciała jeździć koparką” jest baśnią znacznie odbiegającą od tradycyjnego wzorca. Sądzę jednak, że każdy z młodych czytelników odnajdzie w nieco roztrzepanej i kapryśnej królewnie Monice cząstkę siebie. Żółta jak cytryna koparka stanie się od dzisiaj symbolem najdziwniejszych, dziecięcych marzeń, które spełnione, przynoszą wiele radości. Jak głosi bowiem morał opowieści – spełnianie marzeń to klucz do szczęścia.

Przeczytajcie koniecznie książeczkę „O królewnie, która chciała jeździć koparką”, aby przekonać się, że to, co nie wypada, co oburza i sprawia, że ludzie zaczynają nas wyśmiewać, czasem staje się ich wybawieniem. Opowieść ta sprawi, że żadne dziecko nie będzie się już obawiać mówić o dziwnych nawet marzeniach. Żaden dorosły nie przeszkodzi też w ich spełnianiu.

“O królewnie, która chciała jeździć koparką, Janusz Wilczyński, ilustracje Monika Pollak, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2011, 32 strony. ISBN 978-83-60577-54-7.