GÓRA

Mój tata i ja

Åsa Linderborg swoim debiutem literackim zachwyca. Nikt mnie nie ma jest wzruszającą opowieścią o dojrzewaniu dziewczynki, którą matka zostawiła z ojcem alkoholikiem. Ten, co prawda nie potrafił sprostać roli samotnego rodzica, ale udało mu się stworzyć silną więź z córką, która – jako już dorosła kobieta – postanowiła oddać mu hołd w swojej pierwszej powieści.

W Nikt mnie nie ma Åsa opowiedziała o swoim dzieciństwie w Szwecji w latach siedemdziesiątych XX wieku. Kiedy była kilkuletnią dziewczynką, matka opuściła ich rodzinę. Zostawiła Åsę ojcu, Leifowi, twierdząc, że musiała mu ofiarować kogoś, kto jest dla niego najcenniejszy, kogo najbardziej kocha, żeby się nie załamał. Opowieść dorosłej już kobiety, która przedstawia swoją głęboką więź z ojcem, borykającym się z chorobą alkoholową – wzrusza. Åsa nigdy nie miała życia podobnego do jej rówieśniczek. Miała najtańsze ubrania, ciągle była brudna i niewyspana, bo wielokrotnie chodziła z ojcem na nocną zmianę do pracy. Leif był hartownikiem stali w zakładach metalurgicznych. Dobrze zarabiał, a ciężka praca uczyniła z niego silnego mężczyznę. Nie umiał jednak właściwie zaopiekować się córką. Pieniądze przepijał, nie dbał o siebie. Często korzystał z pomocy rodziny i zadłużał się. Ale ostatecznie to ojciec był dla Åsy wzorem, bo on nigdy jej nie opuścił. I choć nie umiał okazywać swoich uczuć, zawsze ją kochał.

Mój tata i ja. Tak kończy się książka. W tych kilku słowach kryje się jej sens. Doskonale oddają one także sposób opowiadania Åsy Linderborg. Nikt mnie nie ma jest jej debiutem literackim, nagradzanym i docenionym nie tylko w Szwecji. Pisarka o trudnych relacjach ze swoimi rodzicami opowiada bez upiększeń i tematów tabu. Będziecie zaskoczeni realnością obrazowania i dosadnością wypowiedzi. Dzięki temu czytelnik nigdy nie ma wątpliwości, co czuje bohaterka tej opowieści i w jaki sposób konkretne zdarzenie, obraz wpływają na jej dalsze życie. Z brzydoty i dosłowności wydobywają się prawda oraz piękno uczucia, które tak silnie połączyło córkę z ojcem. A czytelnika doprowadza do łez.

Åsa opowiada o zmieniającej się Szwecji, o ojcu alkoholiku, który każdego dnia walczył, żeby przetrwać, przezwyciężyć rozczarowanie odejściem ukochanej osoby i poradzić sobie z trudną rolą samotnego rodzica. Dawno nie czytałam tak wzruszającej i tak przerażającej samotnością bohatera książki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Åsa Linderborg, Nikt mnie nie ma, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2017. Tytuł oryginalny: Mig ager ingen. Tłumaczka: Halina Thylwe. ISBN: 978-83-280-4344-2. 352 stron. Seria: Don Kichot i Sancho Pansa.

 

Czytam To!:

0

dziennikarka, promotorka literatury, specjalistka ds. promocji i informacji w Bibliotece Publicznej Gminy Grodzisk Mazowiecki. Absolwentka filologii polskiej o specjalizacji edukacja medialna. Członkini zarządu Polskiej Sekcji IBBY. Pracuje z młodzieżą, pisze i realizuje projekty na potrzeby instytucji kultury. Organizuje spotkania czytelnicze dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Prowadzi spotkania autorskie i audycję o książkach w grodziskim radiu Bogoria. Jest twórczynią serwisu o literaturze Czytam to!

Napisz komentarz